Rozpoczęliśmy w naszej parafii akcję:
„Choinka Dobroci” – PODZIEL SIĘ DOBROCIĄ Z INNYMI 🎁
Z drzewka ściągamy ozdobę i przynosimy pod choinkę te rzeczy zapisane na ozdobie jako prezent.
W tym roku wspieramy:
Placówkę Opiekuńczo-Wychowawczą „Nasz Dom Dzieciątka Jezus” prowadzoną przez Siostry Pallotynki w Rudniku nad Sanem oraz powodzian wspieranym przez odbudujMylądek.pl w Lądku Zdroju.
6 kwietnia 2025 r., Niedziela
Piąta Niedziela Wielkiego Postu
Kolor szat: fioletowy
Rok C, I
V Tydzień Wielkiego Postu
1. czytanie: Iz 43, 16-21 Obietnica nowego wyzwolenia
Psalm: Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a) Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
2. czytanie: Flp 3, 8-14 Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych
Aklamacja: Jl 2, 13bc
Ewangelia: J 8, 1-11 Od tej chwili już nie grzesz
1. czytanie
Iz 43, 16-21 Obietnica nowego wyzwolenia
Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
«Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę».
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
2. czytanie
Flp 3, 8-14 Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych
Bracia:
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.
Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.
Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.
Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.
Oto Słowo Boże
Aklamacja
Jl 2, 13bc
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
Chwała Tobie, Słowo Boże
Ewangelia
J 8, 1-11 Od tej chwili już nie grzesz
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.
Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.
Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
Oto słowo Pańskie
Rozważania do liturgii:
• Krzysztof Wons SDS/Salwator
• Ks. Wojciech Węgrzyniak
• DrogaDoJezusa.com
• O. Michał Legan OSPPE
• "Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)
• Ks. Mariusz Rosik
• O. prof. Zdzisław Kijas
• O. Waldemar Pastusiak
• Ks. Marek Studenski
• Bp Andrzej Przybylski
• Ks. Maciej Jaszczołt
Katechizm Wielkopostny na dziś: Gdy sakramentu udziela człowiek niegodny, to czy traci on swoją moc?
Kontakt: liturgia (at) niedziela.pl
